Unha viaxe cun compañeiro de vida

O noso profesor deixounos elexir o tema da nosa penúltima entrada,  intereseime por iste porque teño pensado facer O Camiño de Santiago este verán xunto a un gran compañeiro de vida, meu pai. Por lo tanto comecei a recoller a "información básica" que necesito saber antes de facelo.

 O Camiño de Santiago é unha ruta que percorren os peregrinos de todo o mundo para chegar á cidade de Santiago de Compostela, onde se veneran as reliquias do apóstolo Santiago o Maior . Durante toda a Idade Media foi moi percorrido, despois foi un tanto esquecido e na actualidade volveu a tomar un gran auxe.

As orixes do culto a Santiago en Galicia permanecen na escuridade dos tempos. A finais do século VIII difúndese no noroeste da Península Ibérica a lenda de que Santiago o Maiorfora enterrado nestas terras, tras evangelizarlas. Así oito séculos despois da morte do Apóstolo Santiago, no ano 813, un ermitán chamado Pelayo ou Paio dixo que viu unha estrela pousada no bosque Libredón. Comunicoullo ao bispo Teodomiro, bispo de Iria Flavia, (preto de Padrón). Foronalí e descubriron na espesura a antiga capela, onde existe un cemiterio da época romana.

Aproximadamente desde o ano 821, coachado das presuntas reliquias do Apóstolo , Compostela converterase progresivamente nun centro de peregrinaxe. E recibirá o seu impulso definitivo durante a primeirametade do século XI. Moi pronto, a noticia esténdese por toda a Europa cristiá e os peregrinos comezan a arribar ao venerable lugar do sepulcro, o denominado Campus Stellae, que devirá no famoso vocábulo Compostela.

O número de camiñantes crece xeométricamente a partir do século X, cando a poboación europea logra saír do illamento de épocas anteriores e inicia unha serie de contactos e intercambios que, no campo relixioso, levarán a facer da peregrinación: unha maneira máis activa, ampla, inclusiva e sinxela de devoción.

Despois do século XIV producíronse moitas convulsións sociais en Europa que desvían aos peregrinos potenciais cara a outros destinos. Por outra banda, a Reconquista despraza toda a atención económica e gobernamental dos reinos españois cara ao sur. O Camiño de Santiago perde o esplendor dos séculos anteriores. O Cisma de Occidente en 1378 agrava e divide á Cristiandade. O século XV tampouco axudou á súa revitalización, infestado de acontecementos desagradables no vello continente: guerras, fame, peste, malas colleitas, secas...

Aínda así, moitos crentes seguían acudindo ata a tumba do apóstolo para cumprimentar a súa penitencia pero, ano tras ano, o Camiño foi caendo no esquecemento.

Tras a Idade Media e Moderna, o Camiño vai perdendo importancia. Ata o punto que o último dos albergues histórico, pecha e abandónase en ruína a metade do século XX: O real hospital de Santiago de Montouto, na comarca de Fonsagrada.

Un primeiro intento de revitalización produciuse en 1962 cando se anunciou que se ía a sinalizar o camiño. Así o 29 de marzo deste ano, Diario Vasco, publicou que 14 mestres estaban a peregrinar desde Roncesvalles coobxectivo de "actualizar a antiga marcha dos peregrinos polo camiño xacobeo". Con todo estas iniciativas apenas tiveron éxito. No Ano Santo Compostelán de 1993, o goberno autónomo galego decidiu potenciar o seu valor enfocado a un recurso turístico, abríndoo a persoasco perfil do peregrino relixioso tradicional; deste  xeitolanzouse unha gran campaña de publicidade para o Xacobeo dese ano: Xacobeo 93.

Grazas a este plan restauráronse tramos da ruta e as infraestruturas para peregrinos. Logrouse a colaboración das comunidades autónomas polas que atravesa o Camiño en España. Desde entón, facer o percorrido a pé, en bicicleta ou dacabalo é un destino popular que reúne o relixioso, espiritual, deportivo, cultural, económico, etc., tal e como veuocorrendo desde o principio a través dos séculos. O camiño áchase indicado por frechas pintadas de amarelo, postes e outros sinais. (A cuncha, ou vieira, soamente indica que se está sobre o Camiño, mentres que é a frecha amarela a que sinala a dirección para seguir. Por iso é polo que a vieira poida estar diferentemente orientada segundo a Comunidade Autónoma que se atravesa).

Mostranse algúns dos aloxamientos para os peregrinos.

Hai séculos que a vieira, que se atopa tipicamente na costa do mar en Galicia, é o símbolo do Camiño de Santiago, e dos seus peregrinos.Antigamente os peregrinos, ao regreso aosseus países de orixe, levábano posto encima do seu hábito ou no chapeu, para demostrar chegar ata Santiago, o obxectivo da viaxe.

A Compostela é un certificado expedido polas autoridades eclesiásticas e dado aos peregrinos cando acaban o seu percorrido. Para gañala necesítase percorrer como mínimo os últimos 100 quilómetros a pé ou da cabalo (200 km se sevai en bicicleta).Na Idade Media, a "Compostela" era un modo de indulxencia, que permitía reducir á metade o tempo da alma no purgatorio. Con todo, se esta foi obtida nun ano santo compostelán, obtense a indulxencia plenaria.