A GASTRONOMÍA CASTREXA

Sabemos moi pouco da gastronomía castrexa, os textos clásicos mostran a importancia cultural que presenta a comida e o ritual asociado a ésta.

Existen datos dentro do rexistro arqueoloxico que permiten acercarnos a os tipos de alimentación das poboacios castrexas

A pesar do que se ten en mente, na época castrexa, non se alimentaban a base de carne.        Contrariamente a o imaxinario popular, non existían os grandes asados, pois os homes e mulleres da Idade do Ferro eran agricultores e gandeiros, non cazadores e criaban vacas ovellas e cabras. Os depósitos de ósos nos castros revelan a presenza de especies domesticadas como a vacas, ovellas e cabalos e outras  salvaxes como o coello e xabaril.

Os piares da sua alimentación eran os vexetales, as leguminosas e os cereales. Foi documentado o consumo de trigo, millo, chicharos  verdes, fabas, cebada e avea; asociados a este tipo de cultivos, aparecen elementos constructivos ou recipientes cerámicos orientados ao seu almacenaxe.

Con estes productos preparaban sobre todo o que coñecemos hoxe en día como “pratos  de coller”  : guisos, potaxes, papas, sopas…. que   completaban con proteínas animais, con un concepto semellante ao que coñecemos como cocidos e potaxes. Para aderezar estes caldos, potaxes e guisos empleabanse xugos de frutas e herbas aromatizantes como a albaca.    

As fariñas de trigo e centeo sen fermentos, ou guisar sen aceite son outros dos secretos da cociña castrexa.

Nas zoas costeiras como Galicia, os productos do mar, serían  un apartado moi importante  para a subsistencia do grupo. O mar e os seus productos ( peixes, mariscos, moluscos..) iban a ter una gran importancia na gastronomía da época castrexa, chegando incluso a importalos a o interior.

Todos estes alimentos se introducen no ámbito doméstico onde a arte de comer xoga un papel fundamental para reforzar os lazos sociais nesa época.